M. KEMAL ATATÜRK VE KOCATEPE
Son yıllarda ortalıkta bir Atatürk düşmanlığıdır gidiyor. Eline kazmayı küreği alan Atatürk anıtlarına hücum edip, kolunu bacağını parçalamaya çalışıyor. Bunlar yakalanıyor, karakola götürülüyor. Ne tesadüftür ki, deli ve akıl hastası çıkıyor. Akıllı deliye dedirtmiş lafı mıdır diye geliyor aklıma.
Yoksa bu zavallılar, akıllı delilerden mi artık bilmiyorum.
Atatürk’e, devletimizin kurucusunun anasına, babasına, sülalesine, hakaretin bini bir para.
Hakkında koruma kanunu olduğu halde, nedense bunlara bir şey olmuyor. Bazen gözaltıyla bazen de on, on beş günle yırtıyorlar.
Herkesin ettiği yanına kar kalıyor.
***
Ertuğrul Gazi’ye, Kara Osman’a, Yıldırım’a, Murat Han’a, Fatih’e, Yavuz’a, Kanuni’ye, Ahmet Han’lara, Abdülhamit Han’a nasıl saygı duyuyorsan, son Türk devletinin kurucusu M. Kemal Atatürk’e öyle saygı duymalısın.
Adama gibi yaşamak, özünü ve köklerini tanıyarak, muasır medeniyeti hedef seçmekten geçiyor.
M. Kemal bunu başardı.
İlk defa vatanı işgal edilmiş bir milleti esaretten kurtarıp devlet kurdu, insan yerine kona bir rejim hediye etti.
***
Dün Kocatepe’deydim. Bildiğim olayları, O tek bir ağacın bile olmadığı tren alanında tekrar düşündüm.
Ordunun üç günde gece gece Akşehir’den Kocatepe’ye naklini düşündüm.
Tınaztepe’ye doğru Yunan ordusunun kaçışını hayal ettim.
10 Eylül’de, İzmir’de Hükümet Konağı’nın merdivenlerine yayılmış Yunan bayrağını “Kaldırın” dediğini hayal ettim.İyi ki varmışsın Kemal’im.
Allah sana ve şehitlerimize rahmet etsin.
YORUMLAR