KİMİNLE GURUR DUYACAĞIZ, ATATÜRK’LE
Cumhuriyetin kurulduğu ilk yıllarda Sovyetlerle aramız çok iyi.
Sovyetler, dünyada Bolşevik İhtilali’nden sonra yalnız bırakıldı.
Halk aç, her şey alt üst olmuş, yol yok bel yok, rejim oturmamış, dünya onlara düşman.
Türkiye’de de rejim alt süt edilmiş.
Emperyalistlere M. Kemal karşı koymuş, milli orduyu ve milli meclisi kurmuş.
Devleti oluşturmuş ama dünya ile ilişkileri zayıf.
Sovyetler yardım etmiş.
Rejim beklentisi içine girmiş.
İlk barış anlaşması Ruslarla, Kazım Karabekir tarafından yapılmış, Ruslar doğudan çekilmiş.
İşte o yıllarda kültür anlaşmaları yapılmış. Lenin’in ülkesine öğrenciler gönderilmiş.
İleri gelenleri Nazım Hikmet, Şevket Süreyya Aydemir ve diğerleri..
Ülkeye dönmüşler.
Peşlerine düşülmüş.
Sonra ülkeden kaçıp Sovyetlere sığınmışlar.
***
Komünist olarak bizlere tanıttılar.
Vatan hainleri olarak öğrettiler.
Sovyetler’de ahlak diye bir şey yok.
Kapıya şapkanı as, istediğin evdeki kadınla…….
Her şey ortakmış.
Yıllarca küfrettik.
Bir adam bir adama hakaret edeceği zaman “Pis komünist” ya da “Moskof çocuğu” diye hakaret eder olmuştu.
***
Sonra devran değişti.
Milli Şair oldu.
Moskova’daki mezarını istedik, anıt mezar yapacağız diye vermediler.
Dün küfrettiklerimiz bugün milli oldular.
Bu ne biçim dünya!
Hep kafamız karıştı.
Nazım deyince hep kafamı eğdim.
Dünümden utanır hale geldim.
Böyle milli politika olur mu?
***
Az kalmıştı, Öcalan’ı da aynı konuma getireceklerdi. Esat ‘Eset’ olurken, Ahmet Kaya’ya yas tutuyoruz.
Bir zamanlar, “Türkler katil sürüsüdür” diyen Şivan Perver’e Diyarbakır meydanında türkü söylettik.
Yılmaz Güney adına ödüller veriyoruz.
Şimdi de Türkiye seninle gurur duyuyor diye haykırdığımız eşkıyaya bak.
YORUMLAR