Sakarya 1’inci Ana Bakım Fabrika Müdürlüğü 20 Aralık 2018 tarihli Resmi Gazetede yayımlanan 481 numaralı Karar ile özelleştirme kapsamına alınmıştır.

Bu karar ulusal güvenliğimiz açısından ilerleyen dönemlerde çok büyük bir tehdit olarak karşımıza çıkacaktır.

Eğer Askeri Fabrikalar sadece ekonomik veriler üzerinden yani üretim/satış eksenleriyle ölçülüyorsa yine büyük bir hata yapılıyor demektir. Savaş ve/veya operasyon durumlarında kazanıp, kaybetmeyi, vereceğimiz şehit sayısını belirleyecek ölçüde önemi olan bu fabrikaların katma değerini yeryüzündeki hangi parayla ölçebilirsiniz?

Nitekim; Ordumuzun son dönemlerde gerçekleştirdiği sınır ötesi operasyonlarda Askeri Fabrikaların ve buralardaki kalifiye iş gücünün ne kadar stratejik bir önemi haiz olduğu açıkça görülmüştür. Örneğin; Diyabakır Sur bölgesinde yaşanan çatışmalarda ordumuzun o an ihtiyaç duyduğu ancak envanterde bulunmayan kritik malzemeler süratli Ar-Ge faaliyetleri neticesinde Askeri Fabrikalarca üretilmiş ve bu operasyonda kullanılmıştır. Yine sınırötesi operasyonlarda usta sivil personelimiz, rütbeli personelimizle birlikte buralarda çatışmanın içinde görevlerini yerine getirmiştir. Bu görevleri, bu performansla özel sektör personeline yaptırabilmek mümkün olmayacağı gibi güvenlik riskide doğuracaktır.

Bu kararın doğru olmadığına dair bir örnekte şudur; daha önceki yıllarda Askeri Fabrikaların üretim kalemlerinde olup özel sektöre bırakılan araç ve malzemelere Silahlı Kuvvetlerce tekrar ihtiyaç duyulmuş, doğası gereği kar amacı güden özel sektörün ya bu üretimleri artık yapmadığı ya da fahiş fiyatlarla Türk Silahlı Kuvvetlerine satmaya çalıştığı görülmüş, yaşanmıştır.

Buradan Hükümet yetkililerine sesleniyoruz; Dünyada Askeri Fabrikalarını özelleştiren bir tane büyük devlet yoktur. Amerika ve İngiltere bunu denemiş ancak yanlış olduğunu farkedince tekrar eski düzene geçmişlerdir. Gelin bu hatadan bizde vazgeçelim, Askeri Fabrikaları özellleştirmenin hatalı bir karar olduğunu çok acı bir tecrübeyle yaşamak zorunda kalmayalım.

Özel sektör ile Askeri Fabrikaların stratejik işbirliği/ ortaklığı kabul edilebilir bir çözümdür ancak operasyona yönelik ihtiyaç duyulan kritik malzemelerin üretim kabiliyeti devletin elinde olmalıdır, kontrolünde değil!