Bu günlerde yazıya odaklanmak zor oluyor. Zihnim beni sürekli kaçırıyor. Bir paragraf yazarken, aniden Twitter'da yeni bir "Hashtag Krizi" başlıyor ve ben de gözlerimi bir anda oraya dikiyorum. 15 dakika sonra geri döndüğümde, yazımda hiçbir şey değişmemiş. Neden? Çünkü beynim bir alarma dönüştü, "Sen biraz eğlen, biraz öğren, sonra devam et!" diye bağırıyor. Bu yazıyı bitirene kadar, beynime kendim karar verene kadar biraz susturucu koymayı planlıyorum.
Not: Zihinsel karmaşa, yazarlığın doğal parçasıdır. Dikkatinizi dağıtan her şey bir fırsattır. Bu fırsatlar aslında yazıya yeni perspektifler ekleyebilir. Belki de bir kahkaha bile yeni bir paragraf yaratmanıza sebep olabilir. Deneyin!