Ana sıcaklığına haset bir fani…


ANNELER GÜNÜNE ÖZEL BİR YAZI

 

İçiniz burkulmasın

Annenizin kıymetini bilin istedim

Ana sıcaklığına haset bir fani…

Daha yeni kundakta iken kanserden öldüğünü söylerler ANNEMİN.

Ovmaca aşı ve inek sütüyle büyütmüşler beni.

Aklımın erdiğinde melül, melül çocuklarını kucaklayan ANNELERE bakardım.

Boynumu büker garip duygulara girerdim nedense…

İlk önce ellerimin hep soğuk olduğunu gördüm….

Ellerinin arasına alıp-ta nefesiyle ısıtacak ANNEM olmadığını fark ettim.

Yattığım da iki büklüm olurmuşum, ayaklarım ısınsın diye…

Köy yeri çamur deryasıdır o zamanlar. Dizlerime kadar çamur olurdu.

Azar işitmeyeyim diye;

Kendi halimce koca çeşme de çamurlu paçalarımı yıkar, hep ıslak eve gelirmişim.

Rahmetli Ebem beni hep korur kollardı. Ardımda hep onu hissederdim.

Ebem Ramazanlarda sahura kaldırır. Teravih de elimizdeki gandille Camiye götürürdü beni.

Ebem hastalanmış bi türlü yanından ayıramamışlar beni.

Ne oldu sana dermişim…

Her fani gibi Ebem de ebediyete gitmiş, ben yapa yalınız kalmışım..

Oğlak çobanı oldum 6--7 yaşlarında...

İlk zamanlar oğlaklar ANALARINA koşarken bi kenarda bekleyen üç oğlağı içim cız ederek gördüm..

Ben gibi ANASIZ oğlakları sahiplendim hep.

Torbam da ki ekmeği onlarla paylaşırdım.

Sütlü keçileri yakalar öksüz oğlaklarımın doymasını sağlardım.

Ne tarafa gitsem hep yanımda onlar vardı. Issız dağ başında can yoldaşım oldular...

Afyona gelirken beni ardım sıra takip ettiler.

Dayanamadım yanlarına vardım oğlaklarımın gözlerinden yaş akıyordu. Benim gidişime ağlıyordu bu öksüzler de..

Koyuverdim kendimi ağladım epeyce...

Öksüz oğlakları-mı kucakladım son kez.

Ben gözden kayboluncaya kadar bakmışlardı ardımdan.

Bu hikaye uzun mu uzun…

Yarım asrı aştım hala ellerim soğuktur benim.

Yüreğimin bi tarafı hep sızlar durur nedense.

Bu sızı ki benimle mezara kadar sürecek.

Ne zaman öksüz bir çocuk görsem, iliklerime kadar üşüme tutar beni...

ANA sıcaklığını hissetmeyenin eli de ayağı da hep soğuk oluyormuş…

Beni saran sarmalayan ANNEM olmadı.

Ondan yadigar sadece kadife yorgandır bana kalan.

Bir de soluk fotosu dur yanık yanık bakan...

Her gece dualar ederim ANACIĞIMIN ruhuna, Bi kere de olsa geliversen rüyama diye..

ANA kokusu nane gibidir derler.

Ben arada nane koklarım.

Nane kokusu ANA kokusu gibi-midir?

ANNELERİNİZİN elinden sımsıkı sarılın.

ANNESİ olanlar, siz ne kadar bahtiyar ve şanslısınız bir bile bilseniz…