Milyonlarca olasılıklar arasından geçtin, dünyaya geldin.
Merhaba.
Ağladın, gülümsediler.
Gülümsedin, gülümsettin…
Sevildin, sevdin.
Okudun, işe girdin, okumaya devam ettin.
Büyüdün, büyüttün.
Sevdiklerinin yanında oldun, seni sevenler yanında oldu.
Dürüst olmaya gayret ettin.
Adil olmaya önem verdin.
Acı şeyler de yaşadın, hayatın bir parçası yaşam ise diğer parçası olan ölümü de gördün.
Kötü deneyimler de yaşasan ders aldın.
Öğrendin, öğrettin.
Bazı şeyleri öğrenmek acı da verdi, sen bunları yaşayarak olacağın insana dönüştün.
İstemeden de olsa kırdın, kırıldın. Ama yeni bir gün sana her şeyi düzeltmek için fırsat verdi.
Gönül aldın, gönlünü aldılar.
Bazen belki insanları veya kendini tanıyamaz oldun, her insanın bir dönüşüm içinde olduğunu öğrendin.
Bazen her türlü nasihati versen de veya sana verseler de, o kabuğu ancak insanın kendisinin kırmasıyla dönüşümün başlayacağını öğrendin.
Dünyaya geldiğimizde her insanın şartları farklıdır, ama büyüdüğünde kendi şansını kendin yaratacağını fark ettin.
Önceliklerini fark ettin, seni mutlu eden şeyleri.
Seni üzen şeyleri de fark ettin, fark etmen çözüm aramanı, çözüm bulamıyorsan ona farklı bir bakış açısı ile bakmanı gösterdi.
En mutlu olduğun anların, insanları mutlu ettiğin anlar olduğunu gördün.
Olumlu olmanın, esprili olmanın harika bir şey olduğunu fark ettin. (Umarım çocukken fark etmişsindir, yine de geç değil üzülme.)
Büyük problemlere çözüm üretmek için düşünmeyi ve ciddi hamleler yapmayı öğrendin, küçük problemlere ise esprili bir tutumla yaklaşmanın hayatı basit bir şekilde iyileştirdiğini gördün.
Gördün, yaşadın, yaşıyorsun.
Sevdin, seviyorsun.
Sevildin, seviliyorsun.
Öğrendin ve öğreniyorsun.
Büyüdün, büyüyorsun.
Sen başardın!
Jale Ademoğlu