En son ne zaman parlamasına neden olduğunuz bir çift çocuk gözünde kendinizi gördünüz?
En son ne zaman ailenizle komik bir film izlediniz?
En son ne zaman bir kedinin kedi öpücüğüne şahit oldunuz? Sizi sahiplenip size sürtünmesini hissettiniz?
Bir köpekle en son ne zaman selamlaştınız, yol arkadaşı oldunuz?
En son ne zaman sevdiklerinizle karnınızı tuta tuta güldünüz?
En sevdiğiniz şarkı çalarken, en son ne zaman hayaller kurdunuz?
Tanımadığınız küçük bir insanın, içten bir gülümseme ile kalbine en son ne zaman dokundunuz?
Cebinizde kalan son paranızı en son ne zaman bölüştünüz?
Bir insanın hayallerine ulaşmasını, fikirlerle veya yapıcı eleştirilerle en son ne zaman desteklediniz?
Güzel kitaplar içinde, notlar tuta tuta, büyük bir iştahla en son ne zaman kayboldunuz?
En son ne zaman kardeşlerinizle gökyüzünü izlediniz?
En son ne zaman ufak bir çocukla koca yaşınıza aldırmadan yuvarlandınız, koştunuz, çocuklaştınız?
En son ne zaman içinizdeki çocuğu dinlediniz?
En son ne zaman bir ağacı veya bir çiçeği suladınız?
En son ne zaman hayvanlara mama, su bıraktınız?
En son ne zaman birine hediye veya birinden hediye aldınız?
En son ne zaman birine kitap okudunuz?
En son ne zaman en iyi arkadaşlarınızla çocukluk anılarınızı kahkahalarla konuştunuz?
Hayatınızı en son ne zaman gözden geçirdiniz?
Hayatımızı gözden geçirdiğimizde, bize mutluluk veren çoğu şeyin aslında küçük şeylerden oluştuğunu göreceğiz…
Sağlıklıysak, sevdiklerimiz yanımızdaysa, hayatta olmayan sevdiklerimizi anabileceğimiz bir sürü anımız varsa ve hala çabalıyorsak, iyi ve donanımlı bir insan olmak için kendimizi geliştiriyor ve gayret ediyorsak eğer,
umut vardır, hem de her zaman…
Sevgiyle kalın,
Evinizde kalın.