ŞİİR: KASABA MI KALMIŞ ORTADOĞU'DA.!

  Kasaba mı kalmış şu tozlu zamanlarda?

Mahzun akşamlar kavruk yolları çağırırmış.

Tarih uykudayken çöllerden çöllere kovulmuş.

İsa’dan habersiz , Güneş çarmıhta asılı kalmış.

Kasaba mı kalmış demeyin şu tozlu zamanlarda.

**

Henüz çıkmış kılıç, atlas ipek kınından;

Hürriyet uğruna kan damlamış kılıcından.

Kutsal zaferleri,tunç levhalara kazılınca;

Mahsun kalmamış yürekleri Mescid- Aksa’da.

Geceleri, gündüzleri katarlar entrikalarına.

Hıçkırıkları duymaz soysuzlar kendi dehlizlerinde.

Mert toprağın izlerini görünce sabanlarda;

Durdururlar yalanları arpa kılçığı üstünde.

Çarlıklar, krallıklar rüyalarından uyanınca;

Arkasına dizilirler melon şapkalı kasabalılar.

Yasemin kokulu bayanlar üstlerinden geçerler.

Karşıdan tanınmaz olurlar süslerinden kasabalılar.

**

Bir atımlıktır kendinden menkul “kerametleri.”

Öksürünce kasabada ortaya saçılır “ alâmetleri.”

Küskün musallalar çağırınca merhametsiz bedenleri;

Nedametleri faydasızdır dikilince başlarına söğüt ağaçları.

Kasaba mı kalmış demeyin Ortadoğu'da.

HİKMET ÖZDEMİR

EĞİTİMCİ&ŞAİR&YAZAR