Hemen yapıştırayım, ben İsrail’i filan alkışlamam. Türk kimseye de beğenide bulunamaz, sadece kendisini beğenir, tek övünç kaynağı ve sebebi kendisidir.
Yazıyı okuyun diye böyle bir başlık atmak istedim.
Gelelim nedenine. Zaman zaman Facebook ta ‘Yaşasın Türkiye Cumhuriyeti Devletimiz’ diye kısacık bir yazı paylaşıyorum. Yüzlerce kişi arasından birkaç kişi beğen tuşuna basıyor. Yahu böyle duygu yüklü bir ifade birkaç kişi tarafından mı beğenilir? Konu benim yazdığım bir yazının beğenilmesi değil, ifadeye verilen değer şeklinde yorumlanmalıdır.
***
Ümit ederim ki milli duygularımızı yitirmiyoruz. Bugün şehidimiz var, sokaklarda şehidimizi karşılayan kimseler yok. Afjet Afyonspor veya Beşiktaş galibiyetinde bile yüzlerce kişi sokaklara dökülüp sevinç gösterileri yaptılar. Toplumsal birliktelik adına güzel bir hareketlilik takdir ediyorum. O gün sevinç günü idi, bugün hüzün günümüz. Niye bayraklarımızı elimize alıp sokaklara çıkmıyoruz?
Şehidimiz bir spor kulübü kadar değerli değil mi? Dilim varmıyor, yazmayacağım…
Asla !
***
Aziz şehitlerimize verecek cevabımız yok. Koskoca Türkiye Cumhuriyeti Devleti dünyada eşi benzeri görülmemiş bir terör sorununun pençesinde… Bugün ve öncesinde askerlerimizin şehit olması yanı sıra yapılan saldırı Türkiye Cumhuriyeti Devletinedir. Dönelim şu alkışlama meselesine. İsrail, Filistin’de esir tutulan bir askeri için bin Filistinli rehineyi serbest bırakmıştır. Bir Türk dünyaya bedeldir, sözüne nispet edercesine. Bu milletin vatandaşı da değerli askeride. Bizde öyle mi? Şehit olur, ‘Vatan sağ olsun ‘denir.
Tertemiz saf duygularla, şehidimiz toprağa verilir. Bizim duygularımız bu kadar çok oynanamaz. Tabiri caiz ise fabrika ayarlarına dönecek olur isek. Astığı astık, kestiği kestik. Dinsizin hakkından imansız gelir. Bu işin sonu nereye kadar gidecek. Tamam, ‘Yurtta Sulh Cihanda Sulh’ dedik ama biz ödlek değiliz. Bugün geldiğimiz nokta bu. Bütün sözlere tamam ama yeter artık, yeter.
***
Biz ki dünyaya kök söktürmüş bir milletin torunlarıyız. En azından ben öyleyim.
Terör nasıl son bulacaksa bulsun artık. Biz Türkler gelişme çizgisinde asla geriye düşmeyeceğiz. Bunda kararlıyız. Bunu söyleyebilen kaç kişi var. Emin olun ki çok az. Yarın herkes hayatına dönecek, hiçbir şey olmamış gibi. Ateş yine düştüğü yeri yakacak. Dünyanın hiçbir ülkesinde ulusal sınırları geçip bir ülkeye giren ve sonra geldiği yere giden bir terör yok. Bu iş bu kadar meşru ise hep söylediğim gibi bizde Suriye’ye girelim. Bulgaristan’a, Yunanistan’a girelim. Sonuç itibarı ile bizler bu ülkelerde 500 küsur sene yaşadık. Genç Türkiye Cumhuriyetimiz kurulalı daha 93 sene oldu. Zaman uzunluğunu siz kıyaslayın.
Tüm aziz şehitlerimizi saygı ve rahmetle anıyor, ailelerine başsağlığı diliyorum.
YORUMLAR