BEN MÜKEMMEL BİR ANNEYİM!!..
Böyle bir cümle kurabilen anneleri tebrik ederek başlamak istiyorum bu hafta. Sizce de fazlasıyla haketmiyorlar mı?
Anneliğin bir standardı var mı?
Mükemmel bir anne miyim yoksa vasat mı?
Annem mi daha iyiydi yoksa ben mi?
Çocuklarım ileride anneliğim ile ilgili iyi şeyler mi hatırlayacaklar, yoksa kötü şeyler mi?
Bu sorular uzaar gider…
Nerden çıktı bu içsel muhasebe diyebilirsiniz. Mayıs’tan... Evet evet Mayıs’tan çıktı. Aslında prensip olarak, bizim için değeri; zaman, mekân ve paha ile ölçülemeyecek olan kıymetlilerimize( anne, baba, öğretmen gibi.) sevgi sunumlarımızı, kısacık bir güne sığdırmaya çalışmak bana hiçte anlamlı gelmiyor. Onlara haksızlık ettiğimizi düşünüyorum. Onun için anneler günü yerine, Mayıs ayına, anneler ayı diyebiliriz pekala..
Mayıs bana anneleri çağrıştırdığı için, anne olmadan önceki tek derdim ‘’ anneme hediye olarak ne alabileceğim ‘’ iken şimdi ise anneliğimi sorgulamam gerektiğini düşünüyorum.
CENNET HANGİ ANNELERİN AYAKLARININ ALTINDA?
İnsan denilen varlık iki cihetle donatılmış. Maddi ve manevi.. Allah’ın bize bir emaneti olarak verdiği yavrularımızın her iki cihetlerinin de doyurulmaya ihtiyaçları var. Fakat bazı anneler, belki de kendilerini mükemmel annelik yarışı içinde buldukları için, çocuğu yedirmek, giydirmek, onunla etkinlik yapmak, çocuğun konuşması, yürümesi, tuvalet eğitimi, kreşi, okulu, öğretmeni, ödevi vs. konuları o kadar çok önemsiyor ve mükemmel olmak için çabalıyorlar ki; maalesef hem kendilerinin hem de çocuklarının ruhlarını doyurmaya ne ne zamanları ne de güçleri kalıyor…
Zaten o çocuğa anne diye seçmişse Allah, onun için doğru ve mükemmel olan sen olduğun içindir. Bu kadar abartmaya gerek yok bence.. Bu durum çocuğa zarar verir. Nasıl mı?.. Size oldukça somut bir örnek; Sosyal medyada, çocuk bakımı ile ilgili bir gruptaki paylaşım beni çok şaşırttı… Gerçi yüzde doksanına şaşırıyorum genelde…
Diyor ki anne; ‘’ Lütfen yardım edin. Çocuğum kumandanın pilini yuttu. Ne yapmam lazım?..’’
Anne; bunu yazıp, gelen yorumları okumakla meşgulken, çocuğun durumunu düşünmek bile dehşet verici…
İşte durum bu kadar traji komik hallere düşebiliyor.
Maalesef, başkalarıyla anneliğimizi yarıştırma çabası, akıllı ekranların karşısında boşa geçen zaman, sadece zarar veriyor.
Çevir yönünü yavruna,
Bak gözlerinin içine..
Ondan aldığın güç ve sevgiyle sor yüreğine
O biliyor…
İşte anneliğin en mükemmeli.
Şimdi hisset,
Cennet ayaklarının altına seriliyor…
Elleri öpülesi annelere saygıyla…
YORUMLAR