HOCA’YA RAHMET OLSUN
Hoca’nın fıkralarını, gençlerimiz yavaş yavaş unutmaya başladılar.
Artık gülme ve komedi anlayışımız bile değişmeye başladı.
***
Dünyanın ortasını sormuşlari “Eşeğimin arka ayağının bastığı yer” demiş.
“Hadi canım” demişler.
“İnanmıyorsanız, ölçün gelin” demiş.
***
Sivrihisar’da doğan, belli bir eğitimden sonra Akşehir’de kadılığa kadar yükselen, Anadolu’nun bu güne kadar en çok güldüren ve güldürürken de düşündüren insanı Hoca Nasrettin, çocuklarımızı, Kültür Bakanlığı yayınlarıyla sil baştan hatırlatılmalı, öğretilmeli.
***
Batı hayranlığı, batılcık, materyalizm bize, bizim değerlerimizi unutturmaya devam ediyor.
Kullandığımız dilden, teknolojiye, eğlence anlayışımıza kadar pek çok konuda yerli malı yok olup gidiyor.
Şehirlerde bir Arap modası başladı. Kadınlarda ve erkeklerde salgın halinde.
Örnek mi?
Sakal bırakma.
Çocuk yaşta gençler sakal bırakıyor.
Konuşmalardaki o Arapça sözcükler kullanma hastalığı başladı.
Kılık kıyafette de aynı şey başladı.
***
Lafa Hoca’yla başladık.
Timur Han’la Hoca, aynı dönemde yaşamadı. Hoca’yla Timur’u aynı döneme getirip oturttular.
Hamamda, Timur Hoca’ya sorar: “Ben kaç akçe ederim?”
Hoca, tereddüt etmeden, “Beş akçe edersin” der.
Timur kızar:
“Bre densiz, benim eteğimdeki peştamal beş akçe eder” deyince, Hoca, “Ben de ona değer biçmiştim” der.
***
Kısaca dışımızdaki elbise, ayakkabı ve bindiğimiz arabalardan ziyade içindeki insanların kalitesin artırmakta fayda var. Memleketi yine kendi insanımız trafiki ulaşım gibi çıkmazlardan kurtaracak.
Bize bizden başka kimseden fayda yok.
YORUMLAR