HAKAN BALAMIR ve YUNUS EMRE
Türk milletinin en büyük dilcisi Yunus Emre’dir.
Bu kadar katı ve kesin konuşuyorum.
Mevlana, Hacı Bektaş, Tabduk Emre, Karaca Ahmet Sultan’la aynı dönemlerde yaşamış, Allah vergisi bir yetenek. Tabduk Emre’nin dergahında şekillenmiş ve Anadolu ve Türk-İslam dünyasında bıraktığı şiirlerle, güzel Türkçeyle hala yaşıyor.
***
Yedi yüz yıldan fazla bir zamandır hayırla yad edilir. Adı sokaklara, meydanlara, salonlara verilir. Adıyla anılan köyler, kasabalar, şehirler vardır. Her yerde mezarı vardır.
Anma günleri, törenler yapılır. Hakkında paneller, sempozyumlar düzenlenir.
Hakkında yine yüzlerce kitap yazılmış ve yazılmaya devam etmektedir.
***
Allahü teâlânın ilk emri okudur!
Okumayı sadece kitap okumaktan ibaret sayanlar hep yanılmıştır.
İlim ilim bilmektir.
İlim kendin bilmektir.
Sen kendini bilmezsen
Ya nice okumaktır…
İnsan önce kendisini ve niçin yaratıldığını bilmek zorundadır.
İşte bunu bilen hayatına ve hayatı verene anlam kazandırır.
***
Garip Anadolu halkı Selçuklu’nun son elli yılında Moğol zulmünden çok çekti. Anadolu yakıldı, yıkıldı.
Türklüğün kökünü kurutamaya çalıştılar. Yunus ve benzerleri diyar diyar dolaşıp insanlara hep umut aşıladı. Selçuklu, Osmanlı’da vücut buldu.
***
Yıl 1972.
Aylardan Temmuz.
Şuhut’ta ve köylerinde Yunus Emre filmi çekiliyormuş dediler.
Hakan Balamir’i, o günlerde Şuhut’ta tanımıştım. Film işletmeye sokuldu. Filmi Milli Eğitim Bakanlığı da satın aldı, okullarda öğrencilere gösterdi.
Hakan Balamir, çok düzgün bir insandı görüp takip ettiğim kadar.
Ondan sonra çok sayıda Yunus filmi çekildi. O ilk tadı hiçbir zaman vermedi.
***
Hakan Bey geçen hafta vefat etti. Rahmet diliyorum.
Bu bahaneyle Yunus Emre’yi de yad etmiş olduk.
YORUMLAR