Yarıyıl tatiline girerken yine milyonlarca öğrencimiz karne sevinci yaşayacaklar. Başarılarını takdir ederken başarısızlıklarından dolayı çocuklarınızı cezalandırıp, dışlamayınız. Çünkü karneler sadece çocuklara ait değil, aynı zamanda anne ve babalarında karnesidir. Öğrencinin başarı veya başarısızlığında ailesinin, öğretmeninin ve içinde yaşadığı sosyal çevrenin önemli rolü vardır. Unutmayınız ki ders notlarına veya aldığı karneye göre; başarısız olduğunu düşünen, eve başarısız bir karneyi götürecek olan öğrenciler genelde üzgün, tedirgin, mahcup, korkak ve karamsar bir ruh halinde çeşitli olumsuz duygu ve düşünceler yaşarlar. Karnesindeki notları nedeniyle çocuklarınıza aşırı disiplinle korkutarak yönlendirmeye çalışmak, utandırmak, cezalandırıcı disiplin yöntemlerini uygulamak gibi yönelimler çocuğunuza yarar sağlamaz. Tersine onların zihinsel, fiziksel ve duygusal gelişimini engeller. Başarısızlığı nedeniyle başka öğrenciyle kıyaslama, alay etme, aşağılama, isim takma gibi davranışlar öğrencilere psikolojik anlamda önemli zararlar verir. Bu tür davranışlara maruz kalan öğrencilerde; öz güvenin zedelenmesi, duygusal dengesizlikler ve eziklik, aşırı kaygılanma, içe kapanma veya saldırganlık, uyku bozuklukları, hafıza bozukluğu, okul korkusu, depresyon, sosyal çöküntü gibi durumlar ortaya çıkabilir.

“Gerçek başarı da sayı değil kaliteli yetişmek esastır. Milli eğitim sistemimizin asıl amacı ruhen ve bedenen sağlıklı bireyler yetiştirmektir. Öğrencilerin ruhen ve bedenen en iyi şekilde gelişerek kişilikli insanlar olarak yetişmesi gerçek başarının göstergesidir. Koşan atletlerin hepsi aynı anda hedefe ulaşamaz. Öğretmen hep aynı seviyede öğrenci yetiştiremez. Her baba hayatta aynı başarıya ulaşamaz. Bunlar gibi öğrencilerin hepside belli bir derste aynı seviyede başarılı olamaz. Öğrencilerin değişik başarı seviyelerinin olması normaldir. Zaman içinde karnenin, notun, dersin telafisi olur ama kaybedeceğimiz bir tek çocuğumuzun telafisi yoktur. Bu nedenlerle bütün anne ve babalardan, velilerden, çocuklarına sahip çıkmalarını istiyorum. Çocuklarımızın karneleri nasıl olursa olsun, onlara sevgiyle yaklaşalım. Karne günü mutsuzluk ve umutsuzlukların yaşanacağı bir gün olmaktansa; geçmişin değil geleceğin planlandığı, eksikliklerin görülüp yeni çalışma programlarının hazırlanacağı ve hedeflerin yeniden belirleneceği bir gün olmalıdır. Önümüzde on beş gün öğrenci, veli ve değerli öğretmenlerimizin dinlenme ve değerlendirme yapması açısından yeterli bir zaman olacaktır. Çocuklarımızın karne notları ne olursa olsun, kendilerini içten kucaklayarak bağrınıza basın. Hiçbir karne ve not çocuklarımızdan daha değerli olamaz”