Hayreti mucip
‘Söz ademde gizli değil, illa adem sözde gizlidir’ diyeli çok oldu Keykavus bin İskender.
‘Yiğidi kılıç kesmez, bir acı söz öldürür’ misali, edene bağlı olarak bir kurşun, bir bıçak, bir kayaya dönüşebilemez mi söz?
Ya söz uçar yanılgısı?
Geçek değildir, söz uçmaz..
Beynin kıvrımlarında kıvrılır, eğilir, bükülür, değişir, ağızdan çıkar, kulaktan geçer, hedefini er geç bulur..
Büyük usta, Özdemir Asaf’ın meşhur dizesidir: ‘Söz iki türü ile kalıcılık bulur: Küfür ya da şiir olabilirse..’
Artık..
Niyete göre..
Küpte ne varsa dışarıya o sızmaz mı?
***
Gabriel Malagrida der ki: ‘Söz, insana düşüncelerini saklayabilmeleri için verilmiştir.’
Ne var ki..
Ben insan kelimesini, ‘eline mikrofon geçiren’ olarak değiştirmek istiyorum..
Böyleleri mikrofon başına geçince değil içindekileri saklamak, bir kusmadıkları kalıyor..
Fyodor Mihayloviç Dostoyevski bunlar için söylemiş: İnsana en çok acı veren şey, söyledikleriyle söylemek istedikleri arasındaki uçurumdur."
Hayreti mucip..
Ortalık, dam derken samanlık diyenlerle dolu..
Temsil..
İstihza ile hafif tebessüm, bir kurumun aşağılanması nedir?
Söz, özdür, göze yansıyandır..
Yılmaz Odabaşı’nın ünlü sözüdür: Yeni bir söz, eski bir gözle anlatılamaz.
Bir dizi karakterinin sözüydü galiba: ‘Söz, adamlığın mayasıdır.’
***
Sisyphos’un yuvarladığı kayanın adı laaz anaıdez idi (zaptedilemez kaya). Bu terim aynı zamanda küstah ve arsız anlamlarına da geliyordu.
Bazen, maateessuf, eline mikrofon geçirenlerin ağızlarından çıkanlar, Sisyphos’un kayası gibi..
Bir ağzından çıkanı kulağının duymaması durumu ki..
Deme gitsin..
Sözü uzatmak faydasız..
Çok oldu, Nikomedyalı Andreas, ‘Söz en güçlü tiran ise sükut da en büyük isyandır’ lafını edeli..
Geçerliliği ise hala sürüyor..